زندگینامه هنری جواد زارع
من، جواد زارع، اهل شیراز، از چهاردهسالگی دلباختهی موسیقی شدم. نخستین قدمهایم را با سازهای کوبهای برداشتم، تا اینکه چند سال بعد، به شکلی کاملاً اتفاقی، وارد دنیای خوانندگی شدم.
دوازده سال در مراسمهای عروسی خواندم؛ با دل، با شوق، با صدایی که مردم با آن خاطره ساختند.
اما از جایی به بعد، با اینکه در مسیرم موفق بودم، خواندن را کنار گذاشتم؛ هشت سال سکوت... شاید بزرگترین اشتباه زندگیام همین فاصله گرفتن از چیزی بود که با جانم گره خورده بود.
از سال ۱۴۰۱ دوباره دلم هوای خواندن کرد، اینبار نه برای صحنه، بلکه برای دل خودم... صدایم را به استودیو بردم و دوباره جان گرفتم. حالا دو سال است که با شوقی بیشتر از گذشته، کار میکنم؛ شاید دوباره به صحنه برگردم، شاید دوباره با مردم بخوانم.
امروز خوشحالم که چند قطعه به نام خودم دارم. این مسیر را تنها نرفتم و قدردان همه دوستانی هستم که در این راه کنارم بودند.
با احترام...،جواد زارع